Seni beklerken...

Bir anne bebeğini beklerken neler hisseder, neler yaşar ve hangi duygular yeşerir içinde. Her anne hoşgelmesini bekler bebeğinin dünyaya. Yaşamadığı, tatmadığı ve hayatında ilk olacak birçok şeyi yaşamak için hazırlar kendini. Ona kavuşmak dokuz ay gibi bir süreyi göstersede anne onu koklamak ve gözlerine bakıp sımsıkı sarmak ister göğsüne biran önce. Tabi ki bu duygu yoğunluğunu yaşayacağını önceleri tahmin bile edemez ama duyduğum bir söz ne kadar anlamlı geliyor şimdi bana ' Bir kadın anne olma duygusuna hamile olduğunu öğrendiği anda sahip olurmuş. '                                                                                        


O minicik melek hayatımıza girip yeni yeni birçok duyguyuda beraberinde getirecek elbette. Anne beklerken bebeğini hızını kesmez hiçbirşeyin. Onun için en güzel dünyayı yeşertmeye çalışır hep bu zaman zarfında. Ona aldığı ilk tulum, ilk çorap, ilk şapka hep bir hayal aleminde yaşatır. Sayılı günlerden sonra girer hayatımıza ve hep varolmaya devam eder. Kimbilir bir anne ve babanın ondan öğreneceği ne kadar çok şey vardır. Bize öğreteceği ve büyük bir mutluluk ile yaşatacağı ne kadar çok şey.


O ilk an...Onu göreceği ve kucağına verecekleri o ilk an. Nasıl olabileceğini ve neler hissedeceğini tahmin bile edemez insan. Heyecan, mutluluk, huzur, endişe, korku...Hepsinin içinde olacağı bir yelpaze serinletir yüzümüzü, ruhumuzu ve benliğimizi. 


Anne olma hissini bende çok sevdim elbette. Hareketlerini hissetmek...Orda büyümesi ve herşeyin sırasıyla devam etmesi bir mucize adeta. 


Sen bir tohumdan büyüyecek ağaç gibisin. Tohum yeşerecek ve sonrasında fidan olacak ve o fidan ilerde bir ağaç olup yaşam verecek etrafına. İşte onu yeşertmek, ayakta tutmak ve güçlü kılmak gerekecek. İlgi bekleyen sana sevgimizi vermek, su ve güneş isteyen seni sefkat ve aşk ile sarmak sarmalamak. Atatürk'ün dediği gibi  ' Dünyada her güzel şey kadının (ananın) eseridir.' Sevgilerimle