Bazı duygular var pahabiçilemez...

Hayal kurmak güzel şeydir. Çoğu insan bundan pek haz almasada bir o kadar çoğunluk da
hayalleri ile yaşar. Yaşayamadığımız ama yaşamayı arzu ettiğimiz, sahip olamadığımız ama
sahip olmak için yanıp tutuştuğumuz şeyler ve hatta kimseler için hayal kurarız. Bu bazen mutlu bir evlilik, bazen tatlı bir bebek, bazen üniversiteyi kazanmak, bazen ise istediğimiz ülkede özgürce yaşamak. Bana sorarsanız hayallerimiz bizim kıymetli hedeflerimizdir. Hedeflerimize ulaşmak için tüm çabamızı harcar, akıllar yürütür ve rüyalara yatarız. Kimi zaman hayalci olarak adlandırılırız ve inanın çoğu kişi 'Hayalci bir karakterdir.' cümlesini duyduğunda ya da sezdiğinde nedense önce bir duraklar... Hayalci olmak korkutur insanları. Gerçek hayattan kopuk yaşayan, ayakları yere basmayan bir insan türü gelir çoğunun aklına. Oysa ne güzel hediyedir bu verilmiş olan insana.

Hayal kurmak... Birşeyleri istemek ve onu kafanda, beyninin her hücresinde yaratmak. Onun için savaç açmak, bütün silahları kullanmak. Rakibinin hayallerini vurmadan, bombalamadan.  İşte o zaman bir güneş gibi parlar hayaller ve işte o zaman hayalperest amacına ulaşır.

Kıskanmak ne güzel şeydir. İnsanı azme sürüklemez mi? Ama öyle delice ve gözükara değil.  Usul usul ve incitmeden.

Sahip olmak isteyip de olamadığı ya da hayallerine sahip olan birini gördüğünde kıskanmaz mı insan? Duyar gibiyim sesleri 'Ben kıskanmam diye' mırıldanan ve inanın bende o mırıldananlardan biriyim ama gerçek şu ki çoğu insanın doğasında bu var. Kimisi hayranlıkla bakar ve bu bakış arttırır sahip olma azmini. Kimi ise istemez kendisinden başka kimsenin mutlu olmasını, hayallerine koşmasını. Onun sahip olamadığına  kimse sahip olmasın ister ve bu duyguyla gizli bir savaş açar, saldırır karşındakine. Sahip olmasın, tutmasın, görmesin, hissetmesin ister. Ne kötü şeydir işte o zaman kıskançlık...

Sevdiği kişiyi de kıskanır insan. Dikkat çekmesin, kimseler ona bakmasın, kimseler onun gibi sevmesin ister. İşte insanın bencilliğini ortaya çıkaran bir diğer yanı kıskançlığın...

Duygular iyidir, güzeldir. Varolduğumuzu, yaşadığımızı hatırlatır bize. Kalplerimizi ateşler, kırbaçlar. Ta ki bizi hortumuna alıp sürükleyene, kontrolümüzden çıkana kadar. İşte o zaman bizden öte bir karakter olup dikilir önümüze ve kapatır gölgemizi. Ne yapmak lazım, nasıl bir yol izlemek lazım bu size kalmış. Mevlana'nın dediği gibi 'Düşüncen konuşmana, konuşman hareketine, hareketin kaderine yansır, Güzel düşün. güzel yaşa..!

Sevgiler,